- прыступаць да мыйкі машыны адразу пасля паездкі, асабліва калі патрапілі ў неспрыяльныя пагодныя ўмовы (дождж, снег, пыльная бура);
- перад мыйкай выдаліць мёртвых казурак, асабліва з ветравога шкла і шклоў фар;
- для мыцця выкарыстоўваць вялікую колькасць вады і ўжываць губку ці вельмі мяккую шчотку. Намачыць паверхню кузава, пачынальна зверху, вялікай колькасцю вады і даць бруду размокнуць;
- не дапушчаць трапленне вады і пары пад вялікім ціскам на афарбаваныя паверхні кузава;
- змываць размоклы бруд зверху ўніз вялікай колькасцю праточнай вады, як мага часцей прамываць губку або шчотку ў праточнай вадзе. Для праціркі кузава выкарыстоўваць тэхнічную замшу або старую, добра распасціраную, мяккае рыззё;
- для мыйкі рэкамендуецца карыстацца прэпаратамі для догляду за афарбаванымі паверхнямі (аўташампунямі). Рэшткі мыйнага сродку старанна змываць чыстай праточнай вадой;
- для абароны лакафарбавага пакрыцця ў ваду можна дадаць прэпараты для догляду за афарбаванай паверхняй. Не мыць і не сушыць аўтамабіль на сонца, кроплі вады гуляюць ролю лінзаў і на фарбе застаюцца бялявыя плямы;
- неадкладна выдаліць выцеклае паліва, алей, кансістэнтную змазку, тармазную вадкасць ці антыфрыз з паверхні кузава. Соль, якой пасыпаюць дарогі, асабліва шкодная для ўнутраных паражнін, фланцаў і фальцаў, а таксама для стыкаў дзвярэй, дахі багажніка і капота.
Увага! Пад дзеяннем вільгаці якая патрапіла на тармазныя кружэлкі паніжаецца эфектыўнасць тармажэння. Рэкамендуецца, у пачатковай стадыі паездкі, задзейнічаць некалькі разоў тормазы для іх прасушкі.