- зняць гумовы ахоўны каўпачок;
- адкруціць каўпачок-ключом вентыль накачкі;
- злёгку намачыць вентыль і пераканацца. што адсутнічаюць бурбалкі паветра. Калі пры гэтым утворыцца бурбалка паветра, тое гэта сведчыць аб уцечкі паветра праз залатнік:
- перавярнуць каўпачок-ключ і загарнуць ім залатнік вентыля напампоўкі;
- праверыць паўторна герметычнасць вентыля. У выпадку прапускання паветра вентылем, ён падлягае замене;
- усталяваць абавязкова ахоўны каўпачок.
Усе шыны маюць убудаваны індыкатар зносу ў выглядзе кантрольных палос, якія агаляюцца пры зніжэнні глыбіні пратэктара да 1,6 мм. пасля чаго шыны лічацца зношанымі (стрэлка, мал. 2.25)
Аптымальнай глыбінёй пратэктара шыны з'яўляецца велічыня 3,0 мм і больш, для зімовых шын - 4,0 мм і больш. Эфектыўнасць зімовых шын («М+S») на снезе, брудзе і слоты падае ўжо пры глыбіні пратэктара ў 4 мм.
Кантрольныя лініі размяшчаюцца па ўсёй акружнасці шыны там, дзе маюцца адзнакі "TWI" (Tread Wear Indicator). Праверку зносу шын неабходна праводзіць у некалькіх месцах («TWI») адначасова, т.я. знос шын залежыць ад шматлікіх фактараў.
Па характары зношвання пратэктара можна вызначыць прычыну, якая выклікала яго, мал. 2.26.
Так на шыне (1) паказана зношванне, выкліканае працяглай яздой з падвышаным ціскам, а на шыне (2) - з недастатковым ціскам. Зношванне шыны (3) з характэрнымі скругленымі беражкамі з аднаго боку малюнка пратэктара і вострымі з другога боку, выклікана парушэннямі сыходжаннем колаў. Пры глыбокіх адхіленнях (10-15 мм) ад рэкамендаванага сыходжання, шыны могуць быць зношаныя за прабег менш за 1.000 км. Шына (4) мае нераўнамерны знос пратэктара з прычыны парушэння развалу колаў. Асабліва рэзка гэта праяўляецца пры вялікай розніцы ў развале левага і правага кола. Выгляд зношвання (5) у выглядзе адной або двух «лысін», з'яўляецца следствам падвышанага біцця тармазной кружэлкі або барабана. Гэтым «лысінам» могуць спадарожнічаць такія ж дыяметральна размешчаныя «лысіны», калі тармазны барабан стаяначнага тормазу маюць падвышаную авальнасьць або бакавое біццё тармазной кружэлкі. Менш ярка выяўленая лысін з'яўляецца ў выніку аварыйнага тармажэння на вялікай хуткасці пры руху па бетоннай дарозе.
На шыне (6) відаць плямісты знос, якія з'явіліся ў выніку вялікіх кутніх ваганняў перадпакояў колаў або аднаго кола.
Асноўнымі прычынамі плямістага зносу шын з'яўляюцца:
- люфт у шарнірах рулявых цяг;
- няспраўнасць у працы пярэдніх амартызатараў ці аднаго з іх;
- фубое парушэнне балансавання колаў;
- саслабленае мацаванне рулявога механізму.
Пашкоджаныя колы не рамантуюць, іх замяняюцца новымі, што падвышае бяспеку.
Адмысловая ўвага надаць адсутнасці на шынах праколаў і парэзаў. Пры парэзах дасягнулых каркаса шыны яе неабходна замяніць.
Замену шын, у тым ліку і запаснога кола, рэкамендуецца праводзіць не радзей, чым раз у 6 гадоў, нават калі тэрмін прыдатнасці шын складае 10 гадоў. Варта праводзіць балансаванне кожны раз пасля замены шыны ці колы. Ціск у шыне запаснога кола павінна быць на 0,5 бар вышэй максімальна загаданага значэння, паказанага на таблічцы (гл. мал. 1.58) прыведзены на тарцы дзвярэй кіроўцы.
Ніты мацавання колаў усталёўваць сухімі і зацягваць крыж-накрыж момантам 140±10 Н.м (14.0±1,0 кгс·м).
Заўвага. Па меркаваннях бяспекі на аўтамабілі павінны ўсталёўвацца шыны толькі аднаго тыпу і з аднолькавым малюнкам пратэктара.