Wszystkie modele posiadają sprzęgło jednopłytkowe, składające się z napędzanego (cierny) tarcza, tarcza dociskowa, sprężyna talerzowa, obudowa i łożysko oporowe.
Napędzana tarcza jest montowana między kołem zamachowym silnika a tarczą dociskową sprzęgła i ma połączenie wielowypustowe z wałem wejściowym skrzyni biegów. Klocki mocowane są nitami po obu stronach tarczy. Wszystkie modele są wyposażone w samonastawne sprzęgło. Zmiana szczeliny między tarczami, wynikająca ze zużycia okładzin, jest kompensowana przez zmianę wysokości palców sprężyny talerzowej. W tym celu na płycie dociskowej zainstalowany jest specjalny mechanizm sprężynowy.
Sprężyna membranowa jest zamontowana na kołkach i utrzymywana przez pierścienie nośne.
Łożysko wyciskowe znajduje się na tulei prowadzącej przedniej pokrywy skrzyni biegów. Łożysko może ślizgać się po tulei prowadzącej pod działaniem widełek zwalniających, które są połączone przegubowo wewnątrz obudowy sprzęgła.
Mechanizm zwalniania sprzęgła jest sterowany pedałem za pośrednictwem napędu hydraulicznego. Pedał działa na popychacz tłoka pompy hamulcowej. Przez rurociągi ciśnienie płynu jest przenoszone na tłok cylindra roboczego, który rozkłada widelec zwalniający.Po naciśnięciu pedału sprzęgła widelec popycha łożysko oporowe do przodu. Łożysko oporowe naciska na środek sprężyny talerzowej. Sprężyna membrany opiera się o pierścień podtrzymujący i obraca się z powrotem, odsuwając tarczę dociskową od tarczy sprzęgła.
Po zwolnieniu pedału sprzęgła sprężyna membranowa naciska na tarczę dociskową. W tym przypadku napędzana tarcza jest umieszczona pomiędzy kołem zamachowym a tarczą dociskową, a obrót z koła zamachowego poprzez połączenie wielowypustowe napędzanej tarczy jest przenoszony na wał wejściowy skrzyni biegów.